Kinga Mila : †Δ† Totemy †Δ†

†Δ† Totemy †Δ† • Piastun Axis Mundi •

// 2017

†Δ† Totemy †Δ† • Przedmiot Ludzkiego Dążenia •

Purusartha w sanskrycie odnosi się do obiektu ludzkiej pogoni, nadając sens czterem celom ludzkiego życia; Puruṣārthas to dharma (prawość, wartości moralne), Artha (dobrobyt, wartości ekonomiczne), Kama (przyjemność, miłość, wartości psychologiczne) i Moksza (wyzwolenie, wartości duchowe).

// 2017

†Δ† Totemy †Δ† • Brat Słońce Siostra Księżyc i Wszyscy Pozostali Wciąż Opłakują Ich Odejście •

// 2017

†Δ† Totemy †Δ† • Lśniący Skarabeusz •

// 2017

†Δ† Totemy †Δ† • Strażnik Czerwonej Skały •

Wspólnym wątkiem leżącym u podstaw wszystkich mitów o aborygeńskim pochodzeniu jest odniesienie do „czasu snu” lub „okresu tworzenia”. Na początku czasu ziemia wyglądała jak pozbawiona cech charakterystycznych, opustoszała równina. Na powierzchni nic nie istniało. Baiame, czyli Twórca Wielu Rzeczy, jak go niektórzy nazywali, wezwał przodków Czasu Snu spod ziemi i z morza. Wraz z nimi życie pojawiło się na jałowych, płaskich równinach. Niektórzy przodkowie Dreamtime wyglądali jak mężczyźni lub kobiety, inni jak zwierzęta lub stworzenia, które od nich wywodzą się, ale przodkowie Dreamtime mogli również zmieniać swój kształt z jednej formy w drugą. Po wyjściu z wiecznego snu istoty – określane mianem przodków totemicznych (takich jak Wallaby Dreaming i Emu Dreaming itp.) – poruszały się po ziemi, tworząc fizyczne cechy krajobrazu. Góry, piaszczyste wzgórza, równiny i rzeki powstały, aby zaznaczyć czyny wędrownych przodków totemicznych. Nie stworzono ani jednej wybitnej cechy, która nie byłaby związana z epizodem istot nadprzyrodzonych.

// 2017

†Δ† Totemy †Δ† • Leśny Stwór •

Chyba najmniej znana światu jest starożytna kultura Wielkich Słowian, których tożsamość była przez wieki skrupulatnie dominowana, umniejszana i marginalizowana; jednak nie wszystko zginęło. W poszukiwaniu utraconej autentyczności odsłaniamy rozległą mitologię i tradycje starożytnych Słowian na całym świecie, od Bałkanów po Ural. Podobnie jak rdzenni Amerykanie, pierwsi Słowianie mieli swoje drewniane słupy – totemy, które zostały zbudowane na cześć bóstw, a później ewoluowały, aby reprezentować bohaterów, terytorium i trybuty. Kiedy Europa była jeszcze pogańska, Słowianie zgrupowani w plemiona, budowali ogromne totemy reprezentujące własny klan. W ich starożytnych tradycjach każde zwierzę mogło stać się bóstwem i to samo mogło zbudować godło. Każde słowiańskie plemię miało zwierzę – totem, które było uważane za święte, zabraniano zabijać lub jeść wybranego zwierzęcia, chyba że podczas ceremonialnych rytuałów. Zwykle klan nosił imię ów świętego zwierzęcia. Każdy członek plemienia miał zwierzęcego bliźniaka, mówiono, że jeśli to zwierzę umrze, jest to przeczucie śmierci. Najczęstszym i obecnym zwierzęciem wczesnych Słowian i związanym z Księżycem był wilk. Wilki były związane z ochroną, kultem przodków i były postrzegane jako podróżnicy między światami. Przede wszystkim obawiano się wilków i uważano je za stworzenia o sile i mądrości. Wiele bóstw było również w jakiś sposób związanych z wilkiem, czyniąc go totemicznie popularnym. Lasy były dla starożytnych Słowian niezwykle tajemniczą przestrzenią. Magia tego miejsca wynikała przede wszystkim z braku zanieczyszczenia cywilizacją ludzką. Praktyki szamańskie z pewnością wpłynęły na rozwój wierzeń o lesie – wszak to właśnie w lesie szamani pozyskiwali grzyby wykorzystywane później w różnych rytuałach. Ponieważ rośliny, które miały magiczną moc, rosły w lesie, musiały też mieć swoich magicznych strażników. Dla słowiańskich przodków las był przestrzenią świętą i szanowaną. Na cześć tego wszystkiego co odeszło w zapomnienie.

// 2017